Voluit leven voor bewoners

In deze maand is het thema ‘Meer noten op je zang hebben’. Dus ook, het spreekwoordelijke ‘noten op je zang hebben’, komt aan bod. Hoe is het gesteld met de ambitie voor jou in de zorg, maar ook voor de bewoner? In dit artikel ligt de focus op de bewoner van een zorgorganisatie waar ouderen wonen.

Ambitieus ouder worden

Je ziet het vast wel eens wel eens om je heen: mensen die met pensioen gaan, en vervolgens redelijk snel kwalen krijgen. Stoppen met werken is een grote stap. Als mensen dan veel minder gaan doen en minder van het lichaam vragen, komt er ineens achteruitgang. Er wordt veel geschreven over dit moment. Zo schreef André M. van Leijenhorst o.a. het boek ‘Ambitieus ouder worden’ met tips en een concreet plan.

Pensioen versus uit huis

Ook al geldt dit voor mensen die nog thuis kunnen wonen, we kunnen hier zeker zaken uithalen voor de mensen die wij om ons heen hebben en zieker zijn. Zo schreef hij ‘Ambitie geeft ook op latere leeftijd levenskracht en vitaliteit’. Beide punten zijn belangrijk voor de kwaliteit van leven en de ‘zin’ die de bewoners nog kunnen hebben in deze fase van hun leven.

Ik kwam laatst in een huis waar mensen wonen die lijden aan dementie. Het was een prachtige boerderij die plaats had voor ongeveer 12 mensen. Ik werd echt gezien door de bewoners bij binnenkomst. Een iemand zag mij niet. Die was bijna in slaap was gedommeld. Ze kreeg even een duwtje met de opmerking ‘mevrouw Peters, er is bezoek, Wenda is er, zegt u even goedemorgen?’ met een grap en een grol. Mevrouw zei meteen wat en we maakten nog een opmerking naar elkaar over de kleding. Ik ging even uit de woonkamer van hen en later kwam ik er terug. Intussen was er een meneer die voorheen docent was. Hij stond bij een tv-scherm en gaf zo twee uur per week les, of naja, geheugentraining. Zo snel mogelijk werden er sommen gedaan en moest er iemand antwoorden. Iedereen zat er scherp bij, en ook hier, als iemand even niets gezegd had, gaf de ‘meester’ diegene het woord.

‘3 + 3’ tot ’21 x 2’, van alles kwam voorbij. Gezamenlijk moest de groep een bepaald aantal punten halen en daarna gingen ze wat lekkers eten en drinken.

Er hing zo’n energie in het pand en mensen werden echt weer even aangezet. We mogen veel locaties zien bij Keukentijgers. Hier reed ik weg en dacht ik meteen, als ik ooit in de situatie kom, wil ik hier wel wonen. Die ambitie en het blijven prikkelen, is mij altijd bijgebleven. Dit kunnen we allemaal wel doen in ons werk met de bewoners. Zie hier 4 voorbeelden:

1) Tien sommen tijdens de koffie

Bedenk eens of je bij de koffie 10 sommen
kunt doen voor de bewoners.

2) Muziek herkennen

Keukentijgers heeft een Spotify lijst gemaakt, waar in elk liedje iets over eten & drinken naar voren komt. Ga je even naar de lijst toe? Doe een wedstrijd met elkaar wanneer ze het eten ontdekken.

3) Eerst zelf proberen

Dingen die niet zo goed gaan bij de bewoners, neem je vaak uit snelheid zelf over. Snij je altijd het broodje bij het ontbijt in stukjes? Probeer nu even te wachten en eerst te kijken hoe de bewoner dit zelf doet. Moedig aan en help indien nodig. Of anders, waarom laat je ze het broodje niet gewoon dubbel doen, zodat ze het zelf nog kunnen?

4) Bewegen

De vorige maand draaide het om ‘de balans opmaken’. Na de decembermaand waarin we eigenlijk allemaal te veel gesnoept hebben, zetten we aan om te bewegen. Lees het artikel terug van vorige maand om te zien of je de bewoners ook letterlijk nog meer in beweging kunt krijgen!

Ik hoor vaak, dat we mensen ook moeten laten genieten. Het is belangrijk om soms dat lekkere nagerechtje te eten of een flinke kroket. Dat vinden wij bij Keukentijgers ook. Maar dat is heel kortstondig genieten. Sterker nog, vaak krijgen bewoners daarna een dip in hun energie. Met dit artikel hoop ik dat we allemaal kunnen blijven kijken hoe de bewoners meer noten op hun zang kunnen hebben. Dat zorgt er voor dat ze de rest van de dag weer wat meer energie hebben. Tegen die vorm van genieten, kan geen taartje op!